அந்தோ !
ஆறுதல் சொல்ல எவருண்டெனக்கு ?
இருக்கிறாய் நீயென நம்பினேன்
ஈருடல் ஓருயிராய் இருந்தோமே
உன்னால் மட்டும் எப்படி முடிந்தது
ஊனமானேனடி நான்
எங்கே இருக்கிறாயடி, என்
ஏகாந்த பைங்கிளியே
ஐயம் கொள்ளாதே
ஒருமுறை மன்னித்துவிடு
ஓடோடி வந்துவிடு
ஔடதம் தந்தென்னை மீட்டுவிடு..
(பி.கு.: இக்கவியில், ஏகாந்தம் : இரகசியம், ஔடதம் : மருந்து )
* தினேஷ்மாயா *
0 Comments:
Post a Comment